grondafstand

Grondafstand is een begrip uit de elektrotechniek en bouwkunde dat de minimale afstand beschrijft tussen een spanningsdragend of elektrisch geladen onderdeel en de aarde (grond) of tussen onderdelen die geaard zijn en de aarde. Het doel is om veilige isolatie te waarborgen en arcing, kortsluiting of mechanische contact te voorkomen onder verschillende werkomstandigheden. Grondafstand maakt deel uit van het bredere concept van isolatiecoördinatie, waarin afstanden en materiaaldiktes worden gekozen op basis van spanning, omgeving en toepassingsgebied.

In de praktijk komt grondafstand voor bij uiteenlopende installaties, zoals hoogspanningsnetten, industriële apparatuur, gebouwen, kabeldoorsnedes en elektrische voertuigen. Het begrip wordt vaak in samenhang genoemd met andere afstanden voor isolatieverschijnselen, zoals creepage- en clearance-afstanden. Creepage verwijst naar de langere weg langs een oppervlak van een isolator, terwijl clearance de rechte afstand door de vrije ruimte is. Grondafstand kan zowel naar de aarde als naar aangrenzende geaarde delen gelden.

De bepaling van de grondafstand hangt af van factoren zoals de bedrijfs- en installatienormeringen, de spanning, het onderhoud van de installatie, omgevingsomstandigheden (stof- en vochtbelasting), materiaalgroepen en de hoogte. Fabrikanten en ingenieurs gebruiken normen en tabellen om passende afstanden vast te stellen, en ze kunnen per land of regio verschillen. In de Europese context is isolatiecoördinatie een belangrijk principe, vaak uitgewerkt in normen zoals IEC/EN 60664 en relevante nationale aanvullingen.

Zie ook: creepage distance, clearance, isolatie, spanningsklasse, installatienormering.