groenvoedergewassen

Groenvoergewassen zijn gewassen die primair worden geteeld voor het leveren van vers ruwvoer aan vee. Ze worden meestal in het groeiseizoen gemaaid of geoogst als groenvoer en kunnen daarna worden verwerkt tot kuilvoer (silage) of hooi. Groenvoer kan een belangrijke rol spelen in de rantsoenen van runderen, schapen en andere veehouderijdieren en wordt vaak ingezet in combinatie met gewasrotatie om bodemvruchtbaarheid te bevorderen en stikstofvoorziening te ondersteunen.

Veelvoorkomende soorten zijn grassen zoals Engels raaigras en veldbeemdgras, en vlinderachtige gewassen zoals witte klaver, rode klaver en luzerne. Menggewassen van gras en klaver komen veel voor, omdat klavers stikstof uit de lucht kunnen binden en zo de bodemkwaliteit verbeteren. Daarnaast worden ook vroege oogsten van kolengte zoals tarwe, gerst en haver als groenvoer gebruikt, en maïs wordt vaak gefermenteerd tot silage voor veevoer.

Teelt en beheer: groenvoer wordt meestal gezaaid zodra de bodem geschikt is en kort na de kieming gemaaid of geoogst. Het oogstmoment bepaalt de voederkwaliteit; jonge gewassen leveren doorgaans hoger eiwit en digestie dan oudere stengels. Voor een hoge kwaliteit is beheer van bemesting, pH en vocht essentieel, evenals tijdige oogst en juiste opslag of verwerking.

Voordelen en overwegingen: groenvoergewassen leveren snelle opbrengst, verbeteren de eiwitkwaliteit van het ruwvoer en kunnen de bodemstructuur en stikstofbalans verbeteren. Nadelen zijn afhankelijkheid van meteorologische omstandigheden, gevoeligheid voor verdroogde periodes en kwaliteitsverliezen bij late oogst.