goudgifte

Goudgifte is een Nederlandse term die letterlijk “gifte van goud” betekent. In het alledaagse taalgebruik verwijst het naar de overdracht van goud als geschenk, bijvoorbeeld goudbaren, goudmunten of sieraden die van de ene persoon op de andere worden overgedragen als presentje of als onderdeel van een erfenis of bruiloftsgift. Bij privégiften speelt de waarde van het goud vaak een rol bij de fiscale behandeling. In veel rechtsgebieden vallen giften van goud onder de algemene regels voor schenking, waardoor schenkingbelasting of vrijstellingen van toepassing kunnen zijn, afhankelijk van de relatie tussen schenker en begiftigde en de hoogte van de waarde.

In historische of monetaire contexten kan goudgifte ook verwijzen naar de levering of overdracht van goud door een staat, munt of centrale bank als onderdeel van reservesbeheer, betalingsverkeer of onderhandelingen. In archieven en economische literatuur komt men dan termen als goudgifte of goudgiften tegen die de distributie van goud beschrijven aan derden.

Het begrip is geen formeel financieel instrument met een vaste definitie in de moderne wetgeving. De precieze betekenis van goudgifte hangt dan ook af van de context en tijdsperiode. Voor actuele fiscale en juridische implicaties geldt: bekijk lokale wetgeving en regelgeving omtrent giften en goud als activum.