goedkeuren

Goedkeuren is een Nederlands werkwoord dat betekent: formeel bevestigen of toestaan van een voorstel, besluit of handeling, zodat deze van kracht kan worden of uitgevoerd mag worden. De bijbehorende zelfstandig naamwoorden zijn goedkeuring (de toestemming).

In de overheid en recht verwijst goedkeuren naar het formeel bevestigen van beleid, wetten, verordeningen of documenten door een bevoegde autoriteit. Een wet, voorstel of begroting wordt doorgaans door een instantie zoals het parlement, de regering of een toezichthouder goedgekeurd voordat zij van kracht kan worden.

In organisaties en bedrijfsprocessen betekent goedkeuren het beoordelings- en autorisatieproces voor voorstellen, projecten, uitgaven of beleidswijzigingen. Een aanvraag wordt ingediend, geëvalueerd en bij positief oordeel geeft de verantwoordelijke besluitvormer of commissie goedkeuring. Financiële goedkeuring is een veelgebruikte vorm en is vaak vereist voordat geld besteed mag worden.

In wetenschappelijk onderzoek of medische regulering is goedkeuring doorgaans vereist van een ethische commissie of regulator alvorens een studie of product aan het publiek mag worden aangeboden. Ook in kwaliteits- en veiligheidsmanagement zijn formele goedkeuringen noodzakelijk om naleving te garanderen.

Etymologisch is goedkeuren samengesteld uit goed en keuren; keuren betekent beoordelen of goedvinden. Het woord heeft een neutrale, procedurele lading. Verwante termen zijn toestemming, toestaan, akkoord, of certificeren, die net iets andere nadruk hebben (toestemming geven, akkoord gaan, of formeel certificeren).