gezinsheriging

Gezinsheriging, vaak aangeduid als family reunification, is een immigratieregeling waardoor familieleden van een persoon die in een land woont legaal kunnen meeverhuizen om samen te wonen. Het doel is gezinsleven en sociale integratie te bevorderen door families bij elkaar te houden tijdens het verblijf.

Wie in aanmerking komt, verschilt per land. Over het algemeen gaat het om de echtgenoot of geregistreerde partner en minderjarige kinderen. In sommige rechtsgebieden kunnen ook oudere of afhankelijke kinderen en soms andere verwante personen in aanmerking komen. De hoofdverblijver moet legaal in het land verblijven en bereid zijn om voor de familie te zorgen, vaak met bewijs van huisvesting en inkomen.

Voorwaarden omvatten doorgaans aantoonbaar inkomen of financiële draagkracht, passende huisvesting en medische verzekering. De relatie moet worden aangetoond met documenten zoals huwelijksaktes of geboortecertificaten. De aanvraag vindt meestal plaats via de nationale immigratiedienst en verloopt met achtergrondcontroles; de verblijfsvergunning wordt meestal verleend zolang de sponsor verblijf heeft en voldoet aan de voorwaarden.

Procedure en termijn variëren per land. In het proces worden documenten zoals paspoorten, relatiebewijzen, bewijs van inkomen en huisvesting ingediend, soms gevolgd door een interview. Bij goedkeuring ontvangt de gezinsleden een verblijfsvergunning voor gezinsheriging, doorgaans gekoppeld aan de status van de sponsor.

Juridische kaders variëren per land. In de Europese Unie is gezinsheriging geregeld onder Richtlijn 2003/86/EG, met nationale uitvoeringsregels. Daarnaast kunnen integratie- en taalvereisten gelden, afhankelijk van de jurisdictie.