geomembranen

Geomembranen zijn dunne, flexibele kunststof membranen die dienen als ondoorzichtige barrière tegen vloeistof- en gasstromen in civiel-technische en milieuprojecten. Ze behoren tot de geosynthetische materialen en worden toegepast waar lekkage voorkomen of beheerst moet worden.

De meest voorkomende materialen zijn HDPE, LLDPE, PVC en EPDM. Geomembranen hebben een zeer lage permeabiliteit, goede chemische bestendigheid en voldoende mechanische stabiliteit. Ze worden geleverd in verschillende diktes en kunnen UV-stabiel zijn wanneer nodig.

Toepassingen zijn onder meer lineringsystemen voor stortplaatsen en afvalwaterbassins, ondergrondse opslag- en verontreinigingslagen, waterbeheersingssystemen en aquacultuurvijvers. Ze worden ook toegepast in tunnels, reservoirs en andere infrastructuur waar tijdelijke of permanente water- of vloeistofbarrières vereist zijn.

Installatie gebeurt ter plaatse en omvat het leggen en verbinden van membranen, meestal door thermisch lassen of extrusie-lassen. Naden worden getest op lekkage met vaktests. Voor bescherming tegen puntinslag plaatsen vaak beschermende lagen zoals geotextiel of een ballastlaag bovenop de geomembranen. Prestaties vereisen kwaliteitscontrole.

Voordelen zijn een effectieve, lange levensduurbarrière en chemische bestendigheid onder diverse omstandigheden. Nadelen omvatten gevoeligheid voor punctures, mogelijke lekkage door slechte naadverbindingen en extra kosten voor installatie en bescherming bij blootstelling aan zonlicht.

Internationale en nationale normen en testmethoden regisseren materiaaleigenschappen, naadkwaliteit en installatiewijze, met ISO- en ASTM-standaarden als referentie. Ontwerp en uitvoering vereisen gekwalificeerde deskundigen en toezicht.