gasleiding

Een gasleiding is een systeem van pijpen en bijbehorende installaties dat aardgas of biogas transporteert van productie- of opwerkingslocaties naar verbruikers. Het netwerk bestaat uit transmissie- en distributietakken: transmissieleidingen dragen gas over lange afstanden onder hoog druk, terwijl distributieleidingen gas onder lagere druk naar gemeenten en bedrijven brengen en vervolgens via dienstleidingen bij huishoudens terechtkomen.

Materialen en uitvoering variëren per functionele stijl. Transmissieleidingen zijn meestal van staal, ontworpen voor hoge drukken en lange afstanden. Distributie- en serviceleidingen bestaan vaak uit staal of kunststof (bijvoorbeeld HDPE) en worden grotendeels onder de grond gelegen om veiligheidsredenen en ruimtelijke impact te beperken. Ledingen kunnen zowel bovengronds als ondergronds worden aangelegd, met uitgebreide bescherming tegen corrosie en fysieke beschadiging.

Kerncomponenten omvatten buizen, kleppen voor afsluiting en afstemmeing van druk, regel- en aftapstations, compressoren langs transmissienetten en meetpunten in de distributie. Leidingnetten worden beheerd via toezichtssystemen, drukregelingen en lekdetectie. Gas in veel netwerken is geurecht geurt (mercaptan) zodat lekkages tijdig kunnen worden opgemerkt.

Veiligheid en regelgeving staan centraal. In vrijwel alle landen gelden strikte normen voor ontwerp, aanleg, onderhoud en testen van gasleidingen. Periodieke inspecties, lekkagedetectie, kathodische bescherming voor corrosie en druktesten zijn gangbare praktijken. Bij storingen of lekkages geldt directe isolatie en melding aan de bevoegde autoriteit.

Toekomstig gebruik van gasleidingen omvat onder meer integratie van biomethaan en gas-overschakeling, waarbij bestaande netwerken kunnen worden aangepast aan nieuw gaskwaliteit en duurzaamheidsdoelstellingen.