flexoplatten

Flexoplatten zijn drukplaten die worden gebruikt in de flexodruk, een reliefdrukproces waarbij het beeld als verhogingen op de plaat aanwezig is. De plaat wordt gemonteerd op een draaiende drukcilinder en inkt wordt via een inkt-circuit en een anilox-roller op het substraat overgebracht. Flexoplaten bestaan meestal uit fotopolymeer of elastomeer en zijn geschikt voor druk op diverse substraten zoals folie, karton en kunststof.

Productie en werking: fotopolymeer- en elastomeerplaten worden gecreëerd met een afbeelding door belichting, meestal met UV-licht via een filmmasker of digitaal imaging (CTP). Na belichting worden onbelichte delen verwijderd (ontwikkelen) en wordt de plaat eventueel nabestrald om de levensduur te verbeteren. De plaat vormt verhogingen die inkt vasthouden; tijdens het drukken wordt de inkt via de drukcilinders en een inktlaag aan de plaat toegevoerd en geperst op het substraat.

Toepassingen en kenmerken: flexoplatten maken drukken op flexibele verpakkingen, etiketten, kartonnage en andere folies mogelijk. Inktkeuzes variëren van solvent- en watergebaseerde tot UV-inkten; de keuze beïnvloedt droogtijden en milieueffecten. Plaatleven is afhankelijk van onderhoud, reiniging en de drukcondities.

Voordelen en overwegingen: flexoplaten maken hoge afdruksnelheden mogelijk en zijn capabel voor grote oplagen en consistente registraties. Ze presteren goed op gladde en onregelmatige oppervlakken en op korte rekken. Nadelen zijn onder meer slijtage van de plaat, vereiste zorg bij montage en reiniging en kosten voor plaatonderhoud en verwijdering.

Ontwikkelingen: digitale plaatproductie, langere plaatlevensduur, lichtere materiaalkeuzes en duurzamere verwijdering.