erfgoedlocatie

Een erfgoedlocatie is een locatie met historische, culturele of archeologische waarde waarvan de erfgoedwaarde centraal staat. Het begrip verwijst naar plaatsen die betekenis hebben vanwege gebeurtenissen uit het verleden, karakteristieke bouwkunst, of bijzondere landschapskenmerken. Erfgoedlocaties kunnen onroerend zijn, zoals gebouwen, monumentale complexen en historische stads- of dorpskernen, maar ook archeologische vindplaatsen en landschappen.

Bescherming en beheer vinden plaats via nationale en lokale erfgoedwetgeving en -instellingen. Locaties kunnen op lijsten worden geplaatst en extra bescherming krijgen, bijvoorbeeld als monument of in een beschermd landschap. Behoud en beheer vereisen doorgaans onderhouds- en restauratieplannen, toestemming voor ingrepen en toezicht op wijzigingen. In veel gevallen is er toegang tot subsidiegelden of fiscale regelingen om instandhouding te ondersteunen.

Op internationaal vlak kunnen erfgoedlocaties ook deel uitmaken van UNESCO-werelderfgoedlijsten, wat extra erkenning en verantwoordelijkheden met zich meebrengt. Het doel van het erfgoedbeleid is het behoud van erfgoed voor educatie, onderzoek en cultuur, terwijl rekening wordt gehouden met actuele functies van de locatie, zoals wonen, werken of openstelling voor publiek.

Zie ook: erfgoed, erfgoedconservatie, monumentenzorg, Rijksmonument, UNESCO Werelderfgoed.