embryoweefsel

Embryoweefsel is weefsel afkomstig uit een zich ontwikkelend embryo. In de vroege stadia bestaan de cellen van embryoweefsel uit cellen met een hoge differentiatiepotentie, die zich nog breed kunnen specialiseren. Tijdens de ontwikkeling vormen deze cellen de kiemlagen ectoderm, mesoderm en endoderm, waaruit later zenuwstelsel, spier- en bindweefsel en inwendige organen ontstaan.

Bronnen en onderzoek: Embryoweefsel kan afkomstig zijn van menselijk of dierlijk embryo’s in vroege stadia. Een belangrijke onderzoeksbron zijn embryonale stamcellen, gewonnen uit de inner cell mass van de blastocyst, die pluripotent zijn en zich tot vele celtypen kunnen ontwikkelen. Embryonaal weefsel wordt gebruikt om vroege ontwikkelingsprocessen, differentiatie en de vorming van organoïden en modelorganismen te bestuderen.

Toepassingen en overwegingen: Embryonaal weefsel levert belangrijke inzichten voor ziektemodellering, regulatie van differentiatie en regeneratieve geneeskunde, maar klinische toepassingen zijn sterk gereguleerd vanwege ethische en wettelijke overwegingen. Vaak ligt de focus op afgeleide embryonale cellen of in vitro modellen in plaats van direct op embryoweefsel. Het gebruik van embryoweefsel vereist strikte naleving van ethische richtlijnen, donorinformed consent en biosafety-controles, die per land kunnen verschillen.