dreigingsbeoordeling

Dreigingsbeoordeling is het systematisch proces om potentiële dreigingen te identificeren, te analyseren en te evalueren die de veiligheid, continuïteit of reputatie van een individu, organisatie of samenleving kunnen bedreigen. Het doel is om risico’s te begrijpen en gerichte maatregelen te kunnen nemen.

Het proces omvat de inventarisatie van dreigingen, de bepaling van kans en impact, en de beoordeling van kwetsbaarheden en blootstelling. Methoden zijn onder meer kwalitatieve en kwantitatieve analyses, scenarioplanning, risico-matrices en expertbeoordelingen. Het resultaat is een overzicht van risico’s en prioriteiten voor maatregelen. Betrokken partijen variëren van security- en riskmanagementteams tot operationele eenheden en bestuur.

Toepassingsgebieden zijn onder meer bedrijfs- en organisatiebeveiliging, beveiliging van openbare orde en veiligheid, kritieke infrastructuur en evenementen, cyberdreigingen en nationale veiligheid. Ook in publieke sectoren kan dreigingsbeoordeling van belang zijn om beleidskeuzes en preventieve maatregelen te onderbouwen.

Uitdagingen zijn onzekerheid, beperkte beschikbaarheid van gegevens, een veranderlijk dreigingslandschap, biases en privacy- en rechtsnormen. Een dreigingsbeoordeling moet proportioneel en ethisch verantwoord zijn en rekening houden met rechtsstatelijke grenzen. Het vormt doorgaans een onderdeel van de bredere risicomanagementcyclus en kan leiden tot concrete maatregelen zoals beveiligingsmaatregelen, beleid, training en incidentrespons.