daglichttoetredingsratio

Daglichttoetredingsratio (DTR) is een maat voor de hoeveelheid daglicht die via een glaselement een gebouw binnendringt ten opzichte van het beschikbare daglicht buiten, onder gedefinieerde referentieomstandigheden. Het wordt doorgaans uitgedrukt als een percentage en dient als instrument bij de evaluatie van glas, gevelopbouw en zonwering in relatie tot daglichttoetreding.

DTR wordt toegepast in gebouwontwerp en evaluaties voor lichtcomfort, kunstlichtbesparing en energiereductie. Het is relevant bij de selectie van beglazing, gevelopset en ramenpositionering, en wordt opgenomen in berekeningen volgens nationale en internationale normen voor daglicht in gebouwen.

Berekening en meting van DTR kunnen plaatsvinden via experimenten in laboratoriumomstandigheden met meetapparatuur of via computergebaseerde daglichtsimulaties. Bij de berekening wordt vaak gebruikgemaakt van standaard skycondities (bijv. CIE-hemellijndistributie) en een bepaald referentiemaatpunt in de ruimte (werkvlakhoogte). DTR wordt meestal weergegeven als een percentage van het buitenlicht dat onder de gekozen referentieomstandigheden in de ruimte terechtkomt.

Factoren die DTR beïnvloeden zijn onder meer de lichtdoorlatendheid van het glas, de spectrale eigenschappen van het glas, de oriëntatie en hoogte van het raam, interne afschermingen, ruimteindeling en nabijgelegen objecten buiten. Schermen, coatings en tinten kunnen de DTR aanzienlijk verlagen of verschuiven.

Zie ook: daglichtfactor, lumen, lichttransmissie, EN 17037 Daylight in Buildings.