contactverliezen

Contactverliezen verwijst naar een open contactpunt tussen twee aangrenzende tanden of tussen een tand en een restauratie of prothese. Een goed ontwikkeld contactpunt voorkomt voedselimpacts en helpt tandpositionering en tandvleesgezondheid te behouden; bij verlies van contact kunnen voedseldeeltjes en plaque gemakkelijker blijven steken en kunnen esthetiek en stabiliteit van het gebit hierdoor achteruitgaan.

Oorzaken van contactverlies zijn onder meer onjuiste proximal contouren bij restauraties (zoals kronen, vullingen of veneers), over- of ondercontouring van de proximal oppervlakken, en verschuiving of migratie van tanden als gevolg van cariës, periodele aandoeningen of verlies van tanden. Ook bij verwijderde of gewijzigde tandafbeeldingen in een gedeeltelijk gebit (partiële prothese) kan het contact verdwijnen door een gebrek aan passende matrix of lijmverhouding. Bij implantaat–gebitselementcombinaties kunnen onjuiste proximaal ontwerp of contactpuntafstelling eveneens leiden tot open contacten.

Klinische kenmerken zijn onder meer frequente voedselimpacts tussen de betrokken tanden, vuilophoping en mogelijk plaque- of ontstekingsreacties rondom het contactgebied. Radiografisch beeld kan open contactpunten of afwijkende tandposities aantonen.

Behandeling is afhankelijk van de oorzaak: hercontouren of aanbrengen van extra materiaal op de restauratie om een compleet contact te herstellen; vervanging van een restauratie die onvoldoende contact geeft; orthodontische correcties of herplaatsing/aanpassing van een gedeeltelijke prothese; en behandeling van onderliggende parodontale aandoeningen. Preventie omvat nauwkeurige restauratieontwerpen, regelmatige controle en tijdige aanpassingen bij veranderingen in de tandpositie of de restauratie.