contactgebied

Contactgebied is de regio waar twee oppervlakken onder belasting contact maken. Het beschrijft het feitelijke contactgebied waarover kracht wordt overgedragen, in tegenstelling tot de schematische of nominale maat van de onderdelen. De grootte en vorm van het contactgebied worden bepaald door geometrie, oppervlaktegladheid, materiaaleigenschappen en vervorming onder belasting.

In tribologie en machinebouw is het contactgebied cruciaal voor contactspanningen, slijtage, warmteontwikkeling en de efficiëntie van smering. Een groter contactgebied verlaagt de gemiddelde contactdruk maar kan het contactoppervlak voor wrijving vergroten. De beschrijving van het contactgebied vereist soms geavanceerde modellen uit de Hertz-contacttheorie voor elastische lichamen, lokale plastische vervorming en de toestand van smering. In de praktijk kan het gebied variëren met druk, temperatuur, snelheid en het type contact (bijv. glij-, rol- of matig slijtage-contact).

In de tandheelkunde en orthodon­tie wordt het woord ook gebruikt voor het interdentaal contactgebied: het gebied waar aangrenzende tanden elkaar raken. Dit contact beïnvloedt plaque-astionering, tandvleesgezondheid, reiniging en orthodontische stabiliteit. Het wordt klinisch beoordeeld en kan worden gemeten met radiografie of klinische inspectie; een gebied kan gesloten, open of variëren in contact zijn.

Methoden voor meten en modelleren omvatten profilometrie en microscopie om contactpatches in kaart te brengen, drukgevoelige films, en eindige-elementenanalyse ter verfijning van voorspellingen. Het begrip contactgebied helpt bij het ontwerpen van verbindingen, afdichtingen, behaering en elektrische contacten door een balans te bieden tussen belastingoverdracht, slijtage en sealprestaties.