consumentenetikettering

Consumentenetikettering is het proces waarbij producenten informatie over een product op een etiket of verpakking aan consumenten communiceren. Het doel is transparantie, veiligheid en vergelijkbaarheid, zodat consumenten weloverwogen keuzes kunnen maken. Etikettering omvat de informatie op de verpakking en aanvullende informatie die via digitale kanalen beschikbaar kan zijn.

Het etiket kan onder meer bevatten: ingrediëntenlijst, voedingswaarden en allergenen (voor voedingsmiddelen), houdbaarheidsdatum en bewaarvoorschriften, bereidingsinstructies, land van herkomst, fabrikant of verkoper, batch- of serienummer en eventuele wettelijke claims (bijv. biologisch, hypoallergeen). Gezondheids- of voedingsclaims moeten voldoen aan strikte regelgeving om misleiding te voorkomen.

Regelgeving verschilt per productcategorie, maar op EU-niveau regelt verordening 1169/2011 voedselinformatie aan consumenten en zijn gezondheidsclaims (1924/2006). Voor cosmetica, medicijnen en chemische producten bestaan aparte etiketteringsregels. In de praktijk houdt toezicht in Nederland de NVWA en andere instanties, met handhaving bij onjuiste etikettering.

Digitalisering speelt een groeiende rol: etikettering kan worden uitgebreid met QR-codes of apps die extra productinformatie geven. Daarnaast dragen milieu- en duurzaamheidskeurmerken (ecolabels) bij aan de consumenteninzicht.

Uitdagingen en ontwikkelingen omvatten leesbaarheid en meertaligheid, vooral bij kleine verpakkingen; kosten van naleving; en de preventie van groenwassen. Harmonisering binnen de EU bevordert consistentie, terwijl fabrikanten blijven streven naar duidelijke en betrouwbare informatie.