combinatieelementen

Combinatie-elementen zijn de leden waarmee een combinatie is opgebouwd. In de wiskunde is een combinatie van grootte k uit een verzameling S een k-elementen-subverzameling van S, waarbij de orde niet uitmaakt en herhaling niet is toegestaan. De elementen die samen de keuze vormen, worden daardoor de combinatie-elementen genoemd.

Formeel laat je S als een eindige verzameling zien met n elementen. Een k-combinatie is een subverzameling T ∈ S met de eigenschap dat |T| = k. De elementen van zo’n combinatie zijn de combinatie-elementen. Het aantal mogelijke k-combinaties is de binomiale coefficient C(n, k) = n! / (k!(n−k)!). Dit verschil met permutaties ligt in de behandeling van de volgorde; bij combinaties tellen alle volgordes van dezelfde elementen slechts één keer mee.

Voorbeeld: laat S = {A, B, C, D} en kies k = 3. De mogelijke combinaties zijn {A, B, C}, {A, B, D}, {A, C, D} en {B, C, D}. In de combinatie {A, B, C} zijn de combinatie-elementen A, B en C.

Toepassingen van combinatie-elementen komen voor in kansrekening en statistiek (bijvoorbeeld bij trekking of kaartspellen), combinatoriek (tellen van k-element subsets), en in praktische taken zoals het samenstellen van een team uit een groep zonder rekening te houden met de volgorde.

Verwante concepten zijn onder meer subsets, k-element subsets, en de binomiale coëfficiënt, die de aantallen mogelijke combinaties bepalen.