clusterbeheer

Clusterbeheer verwijst naar het beheer van een cluster, een verzameling computers die samen taken uitvoeren. Het doel is schaalbare rekenkracht, hoge beschikbaarheid en efficiënte toewijzing van resources. Een cluster heeft meestal een master- of head-knooppunt dat de taken coördineert en meerdere compute-nodes die de berekeningen uitvoeren, vaak met gedeelde opslag en een snelle netwerkinfrastructuur.

Belangrijke taken zijn provisioning en configuratie van knooppunten, resourcebeheer en job scheduling, monitoring en incidentrespons, en fouttolerantie. Provisioning omvat het toevoegen of verwijderen van knooppunten en het waarborgen van consistente softwareversies. Resourcebeheer verdeelt CPU, geheugen en opslag; scheduling beslist welke taak wanneer draait. Monitoring houdt knopen en processen in de gaten, en security is essentieel.

Architecturen variëren; een centrale master coördineert, compute-nodes voeren uit, en vaak is er gedeelde opslag. Containers of virtualisatie worden gebruikt voor isolatie en flexibiliteit. Typische clustertypen zijn high-availability clusters, HPC-clusters voor zware berekeningen, en load-balancing clusters die verkeer verdelen over meerdere knooppunten.

Veel beheeromgevingen gebruiken tools zoals Kubernetes voor containerorkestratie, Slurm of PBS voor HPC-workloads, en Pacemaker voor HA-clusters. Configuratiebeheer (bijv. Ansible) en monitoring (Prometheus, Nagios) ondersteunen onderhoud en zichtbaarheid.

Clusterbeheer vereist continue aanpassing aan veranderende workloads, beveiliging, energiebeheer en schaalbaarheid, evenals beheer van software- en afhankelijkheidsversies.