cementerend

Cementerend is het tegenwoordig deelwoord van het werkwoord cementeren, en wordt gebruikt als bijvoeglijk naamwoord of zelfstandige werkwoordsvorm. Het duidt een proces of toestand aan waarin cement wordt gebruikt om materialen te verbinden of vast te zetten. De term komt in verschillende vakgebieden voor en kan verwijzen naar de handeling van het aanbrengen van cement of naar het resultaat waarin een verbinding tot stand komt.

In de tandheelkunde verwijst cementeren naar het vastzetten van prothetische elementen zoals kroonrestauraties, inlays of stiften met behulp van lutingscement. Veelgebruikte cementtypen zijn zinkfosfaatcement, glas-ionomeercement en resincement; elk type heeft specifieke eigenschappen wat hechting, biocompatibiliteit en verwijderbaarheid betreft. Een cementerend proces vereist schone oppervlakken, correcte uitlijning en vaak een tijdelijke fixatie voordat de definitieve bonding plaatsvindt.

In de bouw en materiaalwetenschap verwijst cementeren naar het verbinden van componenten met cement, bijvoorbeeld bij metselwerk, beton en het bevestigen van keramische of metalen onderdelen. In de geologie beschrijft cementering het proces waarbij minerale neerslag uit water poriën vult en zand- of kleistranden samenbindt tot sedimentair gesteente; dit cementerende proces bepaalt de sterkte en de doorlatendheid van het gesteente.

Samengevat verwijst cementerend naar de werkzaamheid of toestand waarbij cement als bindmiddel optreedt, zowel in medische, bouwkundige als geologische contexten.