buitenpleisterwerk

Buitenpleisterwerk is een gevelafwerking waarbij een pleisterlaag op de buitenmuren van een gebouw wordt aangebracht. Het dient als beschermende en esthetische laag tegen weersinvloeden en vocht, en kan de gevel ademend houden. Buitenpleisterwerk wordt toegepast op diverse ondergronden zoals baksteen, beton of houtskeletbouw met een isolerende gevel.

De opbouw bestaat doorgaans uit meerdere lagen. Op het substraat wordt een hechtingslaag aangebracht, gevolgd door een of meerdere onderlagen en uiteindelijk een afwerklaag. Soms wordt in de onderlaag pleistergaas of glasweefsel toegepast om scheurvorming tegen te gaan. De eindlaag bepaalt de structuur en uitstraling, variërend van glad tot korrel- of ribstructuur. De totale dikte ligt meestal tussen circa 8 en 20 millimeter, afhankelijk van de ondergrond en de gewenste gevelwerking.

Wat betreft bindmiddelen onderscheiden praktijksystemen zich hoofdzakelijk in kalkzandpleister en cementgebonden pleisterwerk. Kalkpleister is ademend en vochtregulerend, en daarom bijzonder geschikt voor poreuze ondergronden en historische gevels. Cementgebonden pleisterwerk is robuuster en sneller droogt. Er bestaan ook hars- of polymer-gelijde topcoats voor extra duurzaamheid en waterafstotendheid.

Buitenpleisterwerk vereist aandacht voor weersbelasting en scheurvorming. Een goede aansluiting bij dilatatievoegen is cruciaal. Na verloop van tijd kunnen scheuren ontstaan, kunnen delen loskomen of waterinfiltratie optreden, wat herstel of opnieuw pleisteren noodzakelijk maakt. Onderhoud omvat inspectie, reinigen en, indien nodig, reparatie of vervanging van beschadigde delen. Bij renovatie kan ook gekozen worden voor modernere gevelsystemen met geïsoleerde gevels en ademend pleisterwerk.