buikgebied

Het buikgebied is de anatomische regio die zich uitstrekt tussen het diafragma en het bekken. Het omvat de buikholte, waarin de peritoneale ruimte ligt, en de retroperitoneale ruimte achter dit vlies. De bovengrens wordt gevormd door het diafragma, de ondergrens door de intrapelvisale ruimte en de bekkenbodem; de buikwand vormt de voor- en zijkanten.

Inhoud en relaties: De buik bevat de meeste organen van de spijsvertering, evenals organen van de bloedsomloop en uitscheiding. Belangrijke organen zijn de maag, dunne en dikke darm, lever, galblaas en milt; de pancreas en de milt bevinden zich in de bovenbuik. Ook de nieren en bijnieren liggen in de retroperitoneale ruimte; delen van de pancreas en duodenum zijn retroperitoneaal. Hoofdvaten zoals de aorta en vena cava inferior lopen door de buik, en de poortader vervoert bloed uit het maagdarmkanaal naar de lever. Het peritoneum vormt een glad vlies rondom veel organen en creëert ruimten waarin vloeistof kan circuleren; sommige organen bevinden zich intraperitoneaal, andere retroperitoneaal.

Indeling: Klinisch wordt het buikgebied vaak onderverdeeld in vier kwadranten (rechtsboven, linksboven, rechts onder, links onder) en daarnaast in epigastrische, umbilicale en suprapubische zones. Deze indeling helpt bij lokalisatie van pijn en bij het opstellen van differentiële diagnoses.

Clinical relevance: Buikpijn kan uiteenlopende oorzaken hebben, van milde gastro-intestinale klachten tot ernstige acute aandoeningen zoals appendicitis, pancreatitis, perforatie of aneurysmabrek. De diagnostiek omvat anamnese, lichamelijk onderzoek (auscultatie, palpatie, percussie) en beeldvorming zoals echografie of CT-scan. Behandeling hangt af van de onderliggende oorzaak en kan conservatief of chirurgisch zijn.