borstkasbewegingen

Borstkasbewegingen verwijzen naar de bewegingen van de borstkas (borstkas, thorax) tijdens ademhaling. Ze ontstaan door de samenwerkende werking van het diafragma, de externe intercostale spieren en, bij verhoogde ademarbeid, aanvullende ademhalingsspieren. Bij inspiratie vergroot de borstkas de thoracale inhoud, waardoor de intrathoracale druk daalt en lucht de longen instroomt; bij expiratie werkt het elastische terugveren van long- en borstwand en, bij inspanning, door spieren die de borstkas verkleinen.

Anatomie en mechanica. De borstkas omvat ribben, sternum en wervelkolom. Het diafragma trekt samen en daalt tijdens inspiratie, waardoor de verticale dimensie van de borstkas toeneemt. De externe intercostale spieren tillen de ribben op, wat de voor-achterwaartse en transversale afmetingen vergroot. Dit resulteert in verschillende bewegingen, zoals de zogenaamde bucket-handle- en pump-handle-bewegingen. Bij kinderen is de borstkas minder stijf en vertonen zij relatief grotere bewegingsamplitudes.

Klinische relevantie. Atypische borstkasbewegingen kunnen wijzen op ademhalingsproblemen of letsel. Bij trauma kan een flail chest-paradoxale beweging optreden waarbij een deel van de borstkas tijdens inspiratie naar binnen wordt getrokken. Bij neuromusculaire aandoeningen of ernstige longaandoeningen kunnen ademhalingsinspanningen veranderen en leiden tot opgesloten of abnormaal patroon van beweging.

Diagnostiek en beoordeling. Klinische observatie en palpatie worden veel toegepast, vaak aangevuld met spirometrie om volumes te meten en met beeldvorming of thoraxkalibratie om bewegingspatronen te onderzoeken. Begrip van borstkasbewegingen draagt bij aan evaluatie van ademfunctie en ventilatoire ondersteuning.