bliksemafdekking

Bliksemafdekking is een systeem dat gebouwen en andere constructies beschermt tegen blikseminslag. Het doel is om de bliksemschicht op te vangen en via een gecontroleerde weg naar de aarde te leiden, zodat directe inslag en grote spanningsverschillen in metalen onderdelen en elektrische systemen beperkt blijven. Een goed ontworpen bliksemafdekking vermindert ook de kans op brand en storingen door overspanning.

Een bliksemafdekking bestaat uit drie hoofdonderdelen: luchtterminals (op het dak geplaatst) die het ontmoetingspunt voor de inslag bepalen; geleiders of kabels die de stroom naar beneden brengen; en een aardingssysteem dat de inslag naar de aarde verspreidt. Daarnaast worden vaak massa-aansluitingen en overspanningsbeveiliging toegepast om spanningsverschillen tussen diverse metalen delen en elektrische installaties onder controle te houden.

Het ontwerp volgt normen zoals IEC 62305 en nationale uitwerkingen (bijv. NEN 1010). Het omvat directe bescherming tegen inslag en/of aanvullende bescherming tegen overspanningen, afhankelijk van het risicoprofiel van het gebouw en de bouwkundige omstandigheden. Het systeem wordt meestal afgestemd op de bouwstructuur, de omgeving en de aanwezige bekabeling en leidingen.

Onderhoud en inspectie: periodieke controles van bevestigingen, corrosie en de continuïteit van het aardingsnetwerk zijn nodig. Beschadigde of verzwakte onderdelen dienen tijdig te worden vervangen. Bliksemafdekking maakt deel uit van een bredere bliksembeveiliging en dient, waar nodig, te worden geïntegreerd met overige overspannings- en beveiligingsmaatregelen.