bladstengel

Bladstengel is een term uit de Nederlandse botanische terminologie die verwijst naar de bladsteel, de structuur die het blad (lamina) met de stengel van de plant verbindt. In veel planten dient de bladstengel als verbinding tussen de bladschijf en de as van de plant en fungeert zij als transportkanaal voor water, mineralen en organische stoffen tussen blad en rest van de plant. Daarnaast helpt de bladstengel bij het oriënteren van het blad ten opzichte van de zon.

In verschillende plantengroepen komt de bladstengel verschillend voor. Bij veel eudicotylen is de bladsteel duidelijk aanwezig en vormt zij een duidelijke verbinding tussen lamina en stengel. Bij sommige monocotyle planten is het blad echter vooral met de stengel vergroeid in een bladschede die rondom de stengel zit, waardoor een afzonderlijke bladstengel minder prominent kan zijn. Bladeren die geen duidelijke steel hebben worden sessiel genoemd.

Anatomisch gezien bevat de bladstengel vaak vezelachtige en mergachtige weefsels met houtvaten (xyleem) en zeefvaten (fyleem) om transport mogelijk te maken. De lengte, dikte en sterkte van de bladstengel variëren sterk per soort en kunnen invloed hebben op de stand en de blootstelling aan licht van het blad. Sommige planten vertonen extra functies aan de bladstengel, zoals opslag van reserves of aanpassingen voor beweging, afhankelijk van soort en omgeving.

Zie ook: blad, bladsteel, bladlamina, plantanatomie, dicotyledonen, monocotyloden.