bindwijze

Bindwijze is een term die verwijst naar de methode of wijze waarop iets gebonden of bevestigd wordt. Het begrip is breed toepasbaar en hangt sterk af van de context. In wetenschappelijke disciplines wordt bindwijze vaak gebruikt om te beschrijven hoe een molecuul of deeltje aan een ander molecuul bindt, inclusief de bindingsplaats, oriëntatie en de aard van de interacties die optreden.

In de biochemie en farmacologie beschrijft bindwijze hoe een ligand zich aan een doelmolecule, zoals een eiwit of receptor, bindt. Belangrijke aspecten zijn de bindingsplaats (binding pocket of actieve site), de oriëntatie van het ligand en de soort interacties (coövalente verbindingen, ionische interacties, waterstofbruggen, hydrofobe interacties). De bindwijze bepaalt samen met de bindingssnelheid en de affiniteit hoe effectief een molecuul werkt en welke selectiviteit het heeft. In structuurbepalende methoden zoals X-ray kristallografie, NMR en cryo-EM kan de bindwijze nauwkeurig in kaart worden gebracht en gebruikt worden bij drugontwerp en evaluatie.

Qua farmacologie onderscheidt men vaak covalente (onherroepelijke) binding van niet-covalente binding (reversibel). Covalente binding kan leiden tot langdurige inactivatie van een doelwit, terwijl niet-covalente binding vluchtiger is. De lokale omgeving van de bindingsplaats en de aanwezige aminozuurresiduen bepalen welke bindingwijze mogelijk is en welke consequenties dit heeft voor effectiviteit en bijwerkingen.

In boekbinding verwijst bindwijze naar de fysieke wijze waarop een boek of document aan elkaar en aan het omslag is bevestigd. Veelvoorkomende categorieën zijn genaaide binding, gelijmde binding en ringbinding. De keuze hangt af van gebruiksduur, duurzaamheid en esthetiek.