bijbellezingen

Bijbellezen is het lezen en beluisteren van passages uit de Bijbel, met als doel geloofsverdieping, eredienstondersteuning en persoonlijke spiritualiteit. In veel christelijke tradities wordt daarbij gebruikgemaakt van een lectionarium, een voorgeschreven selectie teksten voor een bepaalde dag of week.

In een kerkdienst volgen de lezingen doorgaans een vaste volgorde: een eerste lezing uit het Oude Testament of uit een ander deel van de canon, een responsorische psalm, een tweede lezing uit de brieven of Handelingen, en ten slotte een Evangelielezing. De Evangelielezing vormt vaak het liturgische hoogtepunt en kan gevolgd worden door een korte overweging of preek. Door de combinatie van teksten wordt een thema uitgediept dat aansluit bij het seizoen of de liturgische festiviteit.

Lectionaries en liturgische cycli geven structuur aan de lezingen: veel kerken volgen een driejarige cyclus voor de evangelielezingen op zondag, terwijl doordeweekse lezingen soms in een kortere cyclus zijn opgenomen. Het liturgische jaar kent periodes zoals Advent, Kersttijd, Vastentijd, Pasen en Pinksteren, en de gekozen teksten sluiten aan bij de kenmerken en intenties van deze perioden.

Naast het gezamenlijke lezen speelt bijbellezen ook een rol in het persoonlijke geloofsleven. Gelovigen lezen dagelijks of wekelijks passages, soms volgens een lectio divina-methode (lezen, overwegen, bidden, verinnerlijken) of via bijbelroosters en stille-tijdgidsen.

Bijbellezen biedt doorgaans een middel om tekst, interpretatie en praksis met elkaar te verbinden, hoewel interpretaties kunnen verschillen afhankelijk van traditie, vertaling en context.