bezettende

Bezettende is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord afgeleid van het werkwoord bezetten. Het betekent 'die bezet' of 'die in bezetting is' en wordt gebruikt om personen, staten of instellingen aan te duiden die tijdelijk een gebied of eigendom in bezit hebben door bezetting. In internationale en historische contexten verschijnt het vaak in de formule de bezettende macht, oftewel de occupying power.

Grammaticaal is bezettende een participiale bijvoeglijke naamwoordvorm die doorgaans voor een zelfstandig naamwoord staat: de bezettende macht, een bezettende regering. Het meervoud is de bezettende machten. Het woord komt vooral voor in formele, historisch-getinte teksten en bij vertalingen van internationale rechtsdocumenten.

Voorbeelden: Tijdens de Tweede Wereldoorlog was Duitsland de bezettende macht in Nederland. De bezettende macht voerde tijdelijk wetten en regels in en organiseerde het bestuur in het bezette gebied.

Verwant is het werkwoord bezetten en het zelfstandig naamwoord bezetting. In internationaal recht wordt vaak gesproken van de occupying power om de macht aan te duiden die tijdelijk een gebied bestuurt tijdens een bezetting. De term benadrukt de feitelijke heerschappij en het tijdelijke karakter van de situatie, in tegenstelling tot soevereine controle.

Zie ook: bezeten, bezetting, bezettingsmacht, occupying power.