basisuitgangspunt

Een basisuitgangspunt is het fundament waarop redenering, planning en evaluatie rust. Het is een uitgangspunt of aanname die als referentiepunt dient bij het opzetten van een analyse, project of beleidsstudie. Vaak expliciet geformuleerd, kan het ook impliciet zijn; zonder een duidelijke basisuitgangspunt lopen interpretaties het risico op inconsistenties.

Functies: het bepaalt de reikwijdte, selecteert methoden en criteria, bepaalt wat als relevant wordt beschouwd en geeft richting aan beslissingen en interpretaties. Het fungeert als referentie voor het beoordelen van resultaten en de evaluatie van alternatieven.

Formuleren: maak het doel van de aanpak duidelijk, identificeer de kernpremissen, onderscheid feiten van aannames, toets de verantwoording en consistentie met de doelstelling, en documenteer de onderbouwing en onzekerheden.

Contexten: in wetenschappelijk onderzoek, beleidsanalyse, bedrijfsplanning en engineering speelt een basisuitgangspunt een cruciale rol. Voorbeelden: een model kan aannemen dat variabelen lineair beïnvloeden elkaar; een beleidsanalyse kan uitgaan van een bepaald demografisch groeiscenario.

Evaluatie: voer gevoeligheidsanalyses uit en herzie het basisuitgangspunt bij nieuwe gegevens of inzichten; pas analyses aan als uitgangspunten veranderen.

Zie ook: uitgangspunt, veronderstelling, grondslag.