Home

aanname

Aanname is een Nederlands zelfstandig naamwoord met meerdere betekenissen, afhankelijk van de context. Het is afgeleid van het werkwoord aannemen, dat betekenissen zoals accepteren, op zich nemen of starten impliceert.

Een van de belangrijkste betekenissen is die in de logica en de filosofie: een aanname is een

In civiele en bouwrecht is aanneming de overeenkomst waarbij één partij (de aannemer) zich verplicht om een

In human resources en arbeidsrecht kan met aanname het feit worden bedoeld dat iemand wordt aangenomen in

In bredere juridische context kan aanneming ook slaan op de aanvaarding of overname van aansprakelijkheid of

bewering
die
als
uitgangspunt
wordt
genomen
bij
een
redenering.
Een
voorbeeld
is:
als
X
waar
is,
volgt
Y;
X
dient
dan
als
aanname
om
tot
een
conclusie
te
komen.
bepaald
werk
te
verrichten
tegen
betaling.
De
aannemingsovereenkomst
regelt
de
opgave,
het
werk,
de
prijs,
de
oplevering
en
eventuele
garanties.
Vaak
wordt
ook
gesproken
van
hoofd-
en
onderaanneming.
dienst
of
in
een
functie.
De
term
duidt
dan
op
de
act
van
het
in
dienst
nemen
door
de
opdrachtgever.
verplichtingen:
een
partij
kan
besluiten
aansprakelijkheid
of
schulden
over
te
nemen,
wat
samenhangt
met
contractuele
aansprakelijkheidsoverdracht.