basisbeveiliging

Basisbeveiliging is een concept uit de informatiebeveiliging dat verwijst naar het minimum of de basisset aan beveiligingsmaatregelen dat een organisatie implementeert om haar informatiemiddelen, infrastructuur en personeel te beschermen tegen dreigingen. Het doel is een solide fundament te leggen dat de vertrouwelijkheid, integriteit en beschikbaarheid van informatie waarborgt en het risico op incidenten verkleint tot een aanvaardbaar niveau.

Toepassingsgebied omvat fysieke beveiliging, ict-systemen, netwerken, applicaties, data en organisatorische processen. De exacte controles hangen af van sector, wettelijke vereisten en de gevoeligheid van de gegevens. Basisbeveiliging geldt zowel voor overheden, bedrijven als non-profitorganisaties en is vaak afgestemd op de risicoklassen van de organisatie.

Kernonderdelen bestaan uit governance en beleid, risk management en dreigingsinventarisatie, assetmanagement, identiteit en toegangsbeheer, authenticatie en autorisatie, beveiligde configuratie en patchbeheer, netwerkbeveiliging, gegevensbescherming en back-ups, logging en monitoring, incidentrespons en continuïteitsplanning, fysieke beveiliging, en training en bewustwording.

Implementatie en standaarden: in de Nederlandse publieke sector wordt basisbeveiliging vastgesteld door overheidsrichtlijnen en dient het als minimale standaard voor informatiesystemen in de publieke dienstverlening en vitale processen. Organisaties koppelen basisbeveiliging vaak aan internationaal erkende normen en kaders, zoals ISO/IEC 27001 of NIST-referentiekaders, om de controle-omgeving te structureren en te toetsen.

Beoordeling en evolutie: naleving wordt meestal vastgesteld via audits, risicobeoordelingen en zelftests, waarbij beveiligingspraktijken blijven meegroeien met nieuwe dreigingen en technologische ontwikkelingen.