Home

atoomstructuur

Een atoom is de kleinste eenheid van een element die nog zijn chemische eigenschappen behoudt. Het bestaat uit een centrale kern en een elektronenwolk daaromheen. De kern bevat positief geladen protonen en elektrisch neutrale neutronen; samen worden ze nucleonen genoemd. De elektronen, met negatieve lading, draaien rond de kern en vormen de elektronenwolk waarin de elektronen zich in kansdichtheden bevinden volgens de regels van de kwantummechanica.

De kern bepaalt het atomaire nummer en de identiteit van het element. Het aantal protonen in de

De elektronenwolk bestaat uit elektronen die worden aangetrokken door de positieve kern. In het moderne model

Historisch gezien heeft de kern- en elektronstructuur zich ontwikkeld van het rapporteren van puntladingen in het

kern
noemt
men
het
atoomnummer
(Z).
Het
totaal
aantal
nucleonen
noemt
men
A,
wat
samen
de
massa
van
het
atoom
bepaalt.
Neutronen
spelen
een
cruciale
rol
voor
de
stabiliteit
van
de
kern;
isotopen
van
een
element
hebben
hetzelfde
Z
maar
een
verschillende
hoeveelheid
neutronen.
De
binding
van
nucleonen
gebeurt
via
de
sterke
kernkracht,
die
sterker
is
dan
de
elektromagnetische
afstoting
tussen
protonen.
bevinden
elektronen
zich
niet
op
vaste
banen,
maar
in
orbitalen
die
de
waarschijnlijkheidsdichtheid
beschrijven.
Elektrische
lektronenconfiguraties
bepalen
chemische
eigenschappen
en
onderlinge
bindingen.
Valentie-elektronen
zijn
vooral
bepalend
voor
reacties
en
de
aard
van
verbindingen.
Bohr-model
tot
de
kwantummechanische
model
met
orbitalen
en
spin.
De
afmetingen
van
een
atoom
blijven
extreem
klein
(orde
van
10^-10
meter),
terwijl
de
kern
ruim
honderdduizendmaal
kleiner
is
maar
bijna
alle
massa
bevat.