articulair

Articulair is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord dat betrekking heeft op articulatie: de beweging tussen botten in een gewricht, of op een gewricht zelf. Het woord wordt gebruikt in medische en anatomische contexten om zaken die met gewrichten te maken hebben aan te duiden.

Etymologisch komt articulair van het Latijnse articulus, via het Franse articulaire, en daarna in het Nederlands terecht als een adjectief dat verwant is aan gewrichten en beweegbare verbindingen. In vaktermen wordt de term vaak aangewend in combinatie met specifieke begrippen zoals articular oppervlak (de contactvlakken tussen botten in een gewricht) en articular kraakbeen (kraakbeen op die oppervlakken).

In de geneeskunde en anatomie komt articulair veel voor in termen die gewrichtsstructuren en -functies beschrijven. Zo verwijst men naar de articulair vlak, de articulatie en de articulair bewegingen van een individu. In de tandheelkunde en kaakchirurgie speelt het begrip ook een rol: een articulator is een apparaat dat kaakbewegingen simuleert voor analyse en protheseplanning, en termen als articulair systeem kunnen verwijzen naar de mechanismen van kaakcontact en occlusie.

In bredere zin kan articulair ook worden gebruikt om het verband met beweging en verbindingen aan te duiden, al blijft de term vooral gangbaar in medische en biomechanische contexten. Verwante termen zijn onder meer articulatio (Latijn voor gewricht) en het Engelse equivalent articular.