aromakenmerken

Aromakenmerken verwijzen naar de geurkwaliteiten van een product die waargenomen worden door het reukvermogen. Deze kenmerken ontstaan door vluchtige verbindingen die vrijkomen bij productie, verwerking en opslag en variëren afhankelijk van herkomst, verwerking en rijping. In vele vakgebieden worden aromakenmerken geclassificeerd om beschrijving en evaluatie te vergemakkelijken.

Een veelgebruikt classificatieschema onderscheidt primaire, secundaire en tertiaire aroma's. Primaire aroma's ontstaan uit de basisingrediënten zelf, zoals fruitige of bloemige tonen die rechtstreeks uit de hoofdingrediënten komen. Secundaire aroma's ontstaan door verwerking of productieprocessen, zoals gistingsprocessen, roosteren, carameliseren of rijping. Tertiaire aroma's ontstaan door veroudering en opslag, bijvoorbeeld vanille, noten of leerachtige tonen die zich ontwikkelen na verloop van tijd.

Aromakenmerken zijn vooral relevant in de voedings- en drankenindustrie, maar ook in parfums, etherische oliën en andere geurproducten. In wijn, koffie en thee worden aroma's vaak beschreven met behulp van aromawielen of termenlijsten; thema's als fruit, bloem, kruiden, specerijen en hout komen voorbij. Instrumentele methoden zoals gaschromatografie-massspectrometrie (GC-MS) ondersteunen sensorevaluaties door vluchtige verbindingen te identificeren.

Factoren die waarneming beïnvloeden: leeftijd, temperatuur, context en individuele perceptie. Aromakenmerken zijn daarmee essentieel voor kwaliteitsbeoordeling, productontwikkeling en communicatie met de consument, maar ze blijven grotendeels subjectief en afhankelijk van de beoordelaar.