antwoording

Antwoording is een Nederlands zelfstandig naamwoord dat de handeling of uitkomst van het beantwoorden aanduidt. Het verwijst naar de reactie die wordt gegeven op een vraag, verzoek of onderzoek, en kan zowel mondeling als schriftelijk plaatsvinden. In formele en officiële contexten wordt de term vaak gebruikt voor de door een vraagsteller gevraagde en door de ander gegeven reactie.

Woordvorming en verwante termen: antwoording is afgeleid van het werkwoord antwoorden, met het suffix -ing. Verwante woorden zijn onder meer antwoord (de inhoud van de reactie) en beantwoording (synoniem of een formelere aanduiding van het proces van reageren).

Toepassingsgebieden: in de politiek en overheidscommunicatie worden kamervragen beantwoord met een antwoording, bijvoorbeeld een ministeriële schriftelijke antwoording. In juridische of administratieve contexten kan een antwoording een formeel antwoorddocument zijn op een informatieverzoek. In journalistiek of onderzoek verwijst men soms naar de antwoording als de officiële reactie op een vraag.

Stijl en varianten: de antwoording kan schriftelijk of mondeling zijn en wordt vaak vastgelegd in officiële publicaties of verslagen. In vergelijking met het begrip antwoord verwijst antwoording meer naar de handeling of het proces van reageren, terwijl antwoord naar de inhoud van de reactie verwijst. Het meervoud antwoordingen komt voor, maar is minder gebruikelijk; in dagelijkse taal wordt meestal het woord antwoord gebruikt voor meervouden.