antiVEGFinjectie

antiVEGFinjectie is een medische behandeling waarbij anti-VEGF-medicijnen rechtstreeks in het oog worden toegediend om de werking van vascular endothelial growth factor (VEGF) te remmen. VEGF stimuleert de vorming van abnormale bloedvaten en verhoogt de lekkage van vocht uit het netvlies; door VEGF te blokkeren kunnen vochtophoping en neovascularisatie afnemen, wat het zicht kan stabiliseren of verbeteren.

Indicaties voor intravitreale anti-VEGF-injecties zijn onder meer natte (neovasculaire) leeftijdsgebonden maculadegeneratie, diabetische maculadeem en retinale veneuze occlusies met maculair oedeem. Ook bij sommige myope aandoeningen wordt anti-VEGF gebruikt. Voorbeelden van gebruikte middelen zijn bevacizumab (off-label in veel klinische settings), ranibizumab ( Lucentis ), aflibercept ( Eylea ) en brolucizumab ( Beovu ). Behandeling regelt vaak maandelijks injecties of prikken volgens een prik-als-nodig (PRN) of treat-and-extend-schema, afhankelijk van de respons en beeldvorming zoals OCT.

Procedure en registratie: de injectie gebeurt in een klinische setting onder steriele omstandigheden, meestal met lokale verdoving. Een kleine hoeveelheid vloeistof wordt in het glasachtig lichaam gebracht, meestal ongeveer 0,05 mL, en signaling worden gevolgd door controle op de nodige complicaties. Na de injectie volgt meestal korte monitoring en een schema van vervolgt bezoeken.

Effectiviteit en veiligheid: anti-VEGF-injecties kunnen het zicht soms verbeteren en vocht onder de retina verminderen, vooral bij vroege behandeling. Mogelijke bijwerkingen zijn ontsteking van het oog, infectie van het oogkamergebied (endofthalmitis), verhoogde oogdruk en, zelden, afwijkingen zoals netvliesloslating. Systemische bijwerkingen zijn mogelijk maar relatief zeldzaam. Monitoring omvat regelmatige oogonderzoeken en beeldvorming om respons en bijwerkingen te volgen.