aanschafkosten

Aanschafkosten verwijzen naar de totale kosten die nodig zijn om een actief te verwerven en gereed te maken voor gebruik. Deze kosten omvatten de aanschafprijs plus overige kosten die direct kunnen worden toegerekend aan de verwerving en aanpassing van het actief, zodat het in de huidige staat en op de gewenste locatie kan worden gebruikt. Aanschafkosten verschillen van doorlopende operationele kosten die na de aanschaf ontstaan.

De belangrijkste componenten zijn de aanschafprijs zelf, invoerrechten en niet-terugvorderbare belastingen, transport- en verzekeringskosten tot aan de plaats van gebruik, installatie- en montagiekosten, test- en inbedrijfstelling, en professionele kosten zoals advies- en notariële kosten of registratiekosten in het geval van onroerend goed. Bemiddelings- of makelaarskosten zijn ook vaak onderdeel van de aanschafkosten. Voor activa in voorraad kunnen eventuele afleverings- of ontvangstkosten eveneens worden meegerekend.

Boekhoudkundig wordt meestal aangenomen dat aanschafkosten onderdeel vormen van de activawaarde en op de balans worden geactiveerd. Alleen kosten die direct toerekenbaar zijn aan de verwerving en in gebruik nemen van het actief komen in aanmerking. Kosten voor onderhoud en operationele activiteiten na ingebruikname worden doorgaans als kosten in de winst-en-verliesrekening verantwoord. Financieringskosten tijdens de bouw of verwerving kunnen onder bepaalde standaarden worden geactiveerd als ze direct attribueerbaar zijn aan het tot stand brengen van een kwalificerend actief, anders worden ze kosten zodra ze ontstaan.

De regels gelden voor zowel tastbare activa (machines, gebouwen) als voor immateriële activa (software, patenten), waarbij de kerngedachte hetzelfde blijft: alleen kosten die nodig zijn om het actief in staat van gebruik te brengen, worden meegenomen in de aanschafkosten.