aangrijpingsgebied

Aangrijpingsgebied is een term uit militaire planning en defensieve doctrine. Het verwijst naar het geografische gebied waarbinnen een eenheid, wapen­systeem of samenwerkende troepen in staat is een aanval te initiëren of doelwitten te raken.

De omvang ervan wordt bepaald door meerdere factoren, waaronder het bereik en de nauwkeurigheid van de wapens, detectie- en trackingcapaciteiten, line-of-sight, terrein en weersomstandigheden, en de regels van engagement. Ook de hoogte van de doelwitten, de aanvalsvormen en de aanwezigheid van potentiële hinder maken deel uit van de bepaling.

Het aangrijpingsgebied kan van toepassing zijn op verschillende systemen, zoals artillerie, luchtverdediging en mobiele eenheden met direct vuur. Het kan statisch zijn, bijvoorbeeld een artilleriepositie die op een vast gebied gericht is, of dynamisch en meeverplaatsen naarmate troepen bewegen. Het concept is essentieel bij het plannen van vuurondersteuning en bij het voorkomen van fratricide, omdat het de mogelijke vuurlijnen en aansprakelijkheden vastlegt.

Omdat het gebied afhankelijk is van bewegende eenheden, sensoren en omgevingsomstandigheden, is het geen vaste grens. Het verschuift met de operaties en kan door elektronische oorlogsvoering of slecht weer verkleinen of vergroten. In operationele documenten wordt het aangrijpingsgebied gebruikt om de dekking en de bereikbaarheid van doelen te bepalen en zo de inzet van vuur te sturen.