Vleeskleur

Vleeskleur is een Nederlandse term die verwijst naar de kleur van de menselijke huid in schilderkunst, mode en cosmetica. Het beschrijft een range die van heel licht tot middelmatig tot donker kan lopen, maar historisch gezien werd het begrip vaak geassocieerd met lichtere, westerse huidtypes. In het dagelijkse taalgebruik fungeren vleeskleur en verwante termen als eenvoudige labels voor een complexe realiteit van huidskleuren.

Etymologisch is vleeskleur samengesteld uit vleesch (vlees) en kleur; de uitdrukking contrasteert huidkleur met andere toonkleuren. In de kunst en materialenhandel werd vleeskleur lang gebruikt als standaardtoon, vaak samengesteld uit mengsels van lichte basekleuren met aardetinten en roze tinten. Door de variëteit in menselijke huidtinten is het begrip beperkt en onduidelijk als er niet wordt verwezen naar undertones.

In de moderne praktijk is het gebruik van vleeskleur ter discussie gezet omdat het diversiteit niet adequaat weerspiegelt. Kunstinstellingen, ontwerpers en cosmetica-labels geven steeds vaker meerdere vleeskleuren of termalternatieven zoals "huidtoon" of "skin tone", met aanduiding van ondertonen (roze, geel, olijf).

In digitale en drukwerk is vleeskleur geen universeel gedefinieerde waarde. Verschillende systemen (Pantone, CMYK, RGB) kunnen uiteenlopende tintwaarden toewijzen aan het label vleeskleur, wat inconsistentie kan veroorzaken bij producten en media. Aandacht voor representatie en nauwkeurige kleurmatching is daarom belangrijk.

Zie ook: huidtinten, nude-kleuren, Fitzpatrick-schaal.