Vermogenslevering

Vermogenslevering is de levering of overdracht van vermogensbestanddelen door een partij aan een andere als uitvoering van een verplichting uit een overeenkomst. Het begrip richt zich op het leveren van de vermogenswaarde zelf—niet uitsluitend op betaling—en kan zowel fysieke als niet-tastbare rechten betreffen.

Daaronder vallen roerende zaken zoals goederen, onroerende zaken via overdracht, en vermogensrechten zoals vorderingen, aandelen en andere rechten. Ook overdracht van financiële instrumenten kan onder vermogenslevering vallen. In de praktijk gebeurt levering vaak via een combinatie van feitelijke beschikking en juridische overdracht, afhankelijk van het type vermogensbestanddeel.

In het Nederlandse recht zijn de regels rondom levering van vermogensbestanddelen vastgelegd in het Burgerlijk Wetboek en sluiten ze aan bij de aard van de overeenkomst (bijvoorbeeld koop, leverings- of cessieovereenkomsten). Het moment waarop vermogenslevering plaatsvindt, en waarop het risico en het eigendom overgaan, hangt af van de overeenkomst en van het soort vermogensbestanddeel: bij roerende zaken meestal bij feitelijke levering, bij onroerende zaken via notariële handeling en inschrijving, en bij vorderingen vaak door cessie of overdracht van rechten.

Vermogenslevering is van essentieel belang in handelstransacties, contractuele performance en bij asset-based transacties zoals fusies en overnames. Bij het organiseren van een vermogenslevering staan doorgaans duidelijke afspraken centraal over het object van levering, het tijdstip, de staat, aansprakelijkheid bij niet-conformiteit en de verschuiving van risico.