Structuurvorm

Structuurvorm is een term die wordt gebruikt om de onderliggende opbouw van een systeem te beschrijven: de manier waarop onderdelen met elkaar verbonden zijn en op elkaar inwerken om vorm, kracht en functionaliteit te bepalen. Het begrip is niet aan één vakgebied gebonden en wordt in verschillende disciplines toegepast om de samenhang tussen delen inzichtelijk te maken.

In de bouw en engineering verwijst de structuurvorm naar de gekozen vorm van een constructie en de wijze waarop hij lasten draagt. Voorbeelden zijn geraamde constructies, schelpfunderingen, massieve systemen of hybriden. De structuurvorm beïnvloedt sterkte, stijfheid, gewicht, kosten en esthetische uitstraling.

In de biologie en morfologie beschrijft de structuurvorm de organisatie van weefsels en botten en hoe deze opbouw functie en ontwikkeling mogelijk maakt. In de scheikunde en materiaalkunde verwijst de structuurvorm naar de atomaire of moleculaire ordening, zoals kristalroosters of moleculaire geometrieën, en bepaalt daardoor eigenschappen als hardheid, geleidbaarheid en optische kenmerken.

In ontwerp en informatica verwijst structuurvorm naar de indeling van onderdelen, modules of diensten en hoe ze met elkaar verweven zijn. Verschillende structuurvormen leveren uiteenlopende flexibiliteit, schaalbaarheid en onderhoudsbehoeften, en beïnvloeden hoe een systeem kan evolueren.

Zie ook: structurering, structuur, architectuur, kristallografie, morfologie, softwarearchitectuur.