Stroomsterkte

Stroomsterkte, in het Nederlands ook wel elektrische stroom genoemd, is de hoeveelheid elektrische lading die per tijdseenheid door een geleider stroomt. De eenheid is de ampere (A). In een elektrisch circuit wordt de stroom doorgaans aangeduid met de letter I.

Bij directe stroom (DC) blijft de richting en meestal ook de grootte van de stroom constant, terwijl bij wisselstroom (AC) de richting periodiek omkeert (veelvoorkomend is 50 of 60 Hz). Voor AC wordt vaak de RMS-waarde gesproken als de feitelijke, effectieve stroom die dezelfde hoeveelheid vermogen levert als een gelijkwaardige DC-stroom.

De stroomsterkte hangt samen met spanning en weerstand via de wet van Ohm: I = V / R voor ohmse belastingen. Het geleverde vermogen is P = V × I, en kan ook worden geschreven als P = I^2R of P = V^2 / R.

Metingen gebeuren met een ampèremeter die in serie wordt geplaatst, of met een multimeter of een klemmeter voor niet-destructieve meting. Voor AC-stroom wordt meestal de RMS-waarde gemeten. Veelgebruikte eenheden naast ampère zijn milliampère (mA) en microampère (µA).

Veiligheid en ontwerp richten zich op het beperken van de stroomsterkte om oververhitting en schade aan kabels of apparatuur te voorkomen. Beveiliging zoals zekeringen en automatische schakelaars beschermen tegen overstroom. In installaties bepalen kabeldoorsneden en de beveiligingsinstellingen de maximale toegestane stroom.