Sekseselectieve

De term sekseselectie verwijst naar praktijken en beleidsmaatregelen die erop gericht zijn de sekseverhouding onder nakomelingen te beïnvloeden. In het Nederlands wordt vaker gesproken van sekseselectie en aanverwante praktijken wanneer een voorkeur voor een bepaald geslacht een rol speelt in reproductieve keuzes. In de praktijk gaat het vaak om pogingen om de kans op een mannelijk of vrouwelijk kind te vergroten, wat wereldwijd tot ethische en juridische discussies leidt.

Sekseselectie kan twee hoofdbenaderingen omvatten. Ten eerste prenatale geslachtsbepaling, gevolgd door beslissingen rondom de zwangerschap (waaronder abortus in rechtsgebieden waar dit is toegestaan). Ten tweede preimplantatie genetische diagnostiek (PGD) tijdens vruchtbaarheidsbehandelingen, waarmee embryo’s op geslacht kunnen worden geselecteerd voordat ze worden ingebracht. In veel landen is prenatale geslachtsbepaling of sex-selectie gereguleerd of verboden omGenderdiscriminatie te beperken.

Sekseselectie is geassocieerd met scheve seksratio’s bij de geboorte in sommige populaties waar een sterke voorkeur voor een bepaald geslacht bestaat. Demografische effecten kunnen verschuivingen in de verhouding tussen mannen en vrouwen en maatschappelijke gevolgen voor vrouwen met zich meebrengen. Oorzaken zijn veelzijdig en omvatten culturele factoren, toegang tot technologie en registratiepraktijken.

Ethiek en beleid rondom sekseselectie draaien om gendergelijkheid, vrouwenrechten en reproductieve autonomie, tegenover zorgen over discriminatie en maatschappelijke ongelijkheid. Beleidsreacties variëren per land en kunnen een verbod op prenatale geslachtsbepaling inhouden, strengere regulering van IVF-embryoselectie en programma’s die gendergelijkheid en opvoeding bevorderen.