Sacramenten

Een sacrament is in het christendom een heilige handeling die wordt gezien als een zichtbaar teken van genade, ingesteld door Christus. De term komt van het Latijnse sacramentum. In verschillende denominaties bestaan uiteenlopende opvattingen over wat een sacrament is en hoeveel er worden erkend.

De rooms-katholieke en veel oosters-orthodoxe tradities kennen doorgaans zeven sacramenten: Doop, Vormsel (Confirmatie), Eucharistie, Boete (Belijdenis), Ziekenzalving, Priesterwijding en Huwelijk. Deze handelingen worden gezien als middelen waardoor genade wordt toegediend aan de gelovige en als belangrijke momenten in het geloofsleven van christenen.

Veel protestantse kerken erkennen doorgaans ten minste twee sacramenten: Doop en Avondmaal (Eucharistie). Sommige theologen spreken ook mee over andere rituelen als sacramenteel, maar beschouwen ze niet altijd als sacramenteel gelijkwaardig aan de twee kernhandelingen. Binnen Anglicaanse en sommige reformatorische tradities kan de lijst variëren.

Qua betekenis: sacramen worden vaak gezien als zichtbare tekenen van de onzichtbare genade en als middelen die de gemeenschap en het geloof levend houden. Ze vereisen in de meeste tradities een bepaalde handeling, beroep op geloof en, bij sommige sacramen, een geestelijke bedienaar.

Historisch gezien ontstonden de vroegchristelijke rituelen al vroeg en ontwikkelde de late middeleeuwen de codering van zeven sacramenten. De Reformatie legde de nadruk op twee kerninstellingen, terwijl sommige oosters-orthodoxe kerken vasthielden aan een zevenvoudig model. Tegenwoordig verschillen de opvattingen per denominatie.