Richtgevende

Richtgevende is een bijvoeglijk naamwoord in het Nederlands dat aanduidt dat iets richting geeft of als oproep tot richting werkt. In beleids-, juridische en normencontexten verwijst het naar informatie, adviezen of regels die wel richting geven maar niet bindend zijn. Het wordt vaak gebruikt om onderscheid te maken tussen aanbevelingen en verplichtingen, bijvoorbeeld in richtgevende adviezen, richtgevende normen of richtlijnen die een interpretatie van regels ondersteunen zonder te dwingen.

In de praktijk worden termen als richtgevend advies of richtgevende norm gebruikt om aan te geven dat een document of uitspraak richting geeft aan besluitvorming, interpretatie of uitvoering, maar niet rechtsgrond biedt waarop sancties volgen. Een richtgevende tekst kan helpen bij het begrijpen van wet- en regelgeving, bij het vaststellen van best practices of bij het afbakenen van een beleidskader, zonder wettelijke afdwinging te beogen.

Etymologie en verwante termen: het woord is afgeleid van richting en geven, en staat in verbinding met termen als Richtlijn (een formeel raamwerk van aanbevelingen) en normatief of prescriptief (gerelateerd aan wat voorgeschreven of aanbevolen wordt). In internationale contexten worden EU-richtlijnen vaak als richtgevend beschouwd, terwijl verordeningen en wetten wel bindend zijn.

Zie ook: Richtlijn, Richtgevend, Advies, Norm, Standaard.