Rekonstrueeringuid

Rekonstrueeringuid is een begrip dat gebruikt wordt in data provenance en digitale reconstructie, om een unieke identificator toe te kennen aan een reconstructie-operatie of aan een gereconstrueerd artefact. De term is een samenstelling van rekonstrueering en uid (unieke identificator) en wordt gebruikt om bij te houden hoe een object is opgebouwd uit onderdelen en bijbehorende metadata. In de praktijk dient een rekonstrueeringuid als een stabiele referentie die heropbouw van data-blokken, bestanden of toestanden op een bepaald moment mogelijk maakt, wat reproduceerbaarheid en auditabiliteit bevordert.

Implementatie en eigenschappen: Een rekonstrueeringuid wordt doorgaans gegenereerd uit een combinatie van invoeridentiteiten, versies, tijdstempels en cryptografische controlesummen. De identificator is ontworpen als onveranderlijk en is gekoppeld aan een provenance-graph of manifest dat afhankelijkheden en transformaties vastlegt. Dit maakt reconstructie valideerbaar door berekende resultaten te vergelijken met opgeslagen controlesommen en door de hele workflow te volgen. Een rekonstrueeringuid kan deel uitmaken van een hiërarchische of grafische structuur, waardoor complexe reconstructies in lagen kunnen worden beheerd.

Toepassingen en beperkingen: Rekonstrueeringuid vindt toepassingen in digitale forensiek, wetenschappelijke gegevensbeheer, archiveringssystemen en software-buildomgevingen waar reproduceerbaarheid en traceerbaarheid cruciaal zijn. Potentiële beperkingen zijn de overhead voor provenance-management en de behoefte aan consistente metadata en betrouwbare generatieprocessen. Zonder een robuuste governance kunnen identificeerders verloren gaan of misbruikbaar worden.

Zie ook: data provenance, versiebeheer, cryptografische hash, Merkle-tree.