Regelteksten

Regeltekst is de normative kern van een document waarin regels, rechten en plichten worden vastgelegd. Het beschrijft wat is toegestaan, wat verplicht is en welke sancties volgen bij niet-naleving. In de regeltekst komen modale werkwoorden zoals "moet", "mag" of "is verplicht" voor, en gedefinieerde termen die in de tekst zelf worden uitgelegd.

Meestal is een regeltekst opgebouwd uit artikelen of secties. Iedere sectie behandelt een onderwerp zoals de reikwijdte, definities, verplichtingen, uitzonderingen en sancties. Regels zijn vaak aangevuld met verwijzingen naar andere artikelen of normen. Een korte toelichting kan naast de regeltekst bestaan, maar die is geen onderdeel van de normatieve tekst.

Regelteksten komen voor in verschillende domeinen, bijvoorbeeld in publiekrechtelijke regels (wetten en verordeningen), in particulierrechtelijke regelingen zoals contracten, of in organisaties en normen. Het onderscheid tussen regeltekst en toelichting is belangrijk: de regeltekst is bindend, de toelichting kan uitleg geven maar is niet afdwingbaar.

Het opstellen van regelteksten vereist nauwkeurigheid en eenduidigheid. Ze worden geïnterpreteerd volgens tekstueel, teleologisch en systematisch onderzoek. Rechtswetgevers en juristen streven naar duidelijkheid en consistentie; regels worden vaak herzien of aangepast om inconsistenties en verouderde verplichtingen te vermijden.

Toegang en toepassing van regelteksten hangen af van publicatie en inwerkingtreding. Ze moeten voor gebruikers begrijpelijk zijn en, waar mogelijk, in duidelijke taal worden geschreven. Regelteksten worden doorgaans gepubliceerd in officiële publicaties en treden op een vastgestelde datum in werking.