Reductiekanalen

Reductiekanalen zijn kanalen of leidingen die bedoeld zijn om reducerende reacties mogelijk te maken binnen een chemisch, metallurgisch of technologisch proces. Ze dienen om reducerende reagentia naar een reactiezone te brengen, het contact tussen reagentia te verbeteren en in sommige gevallen oxidatieve stoffen of bijproducten af te voeren. In praktijk kunnen reductiekanalen deel uitmaken van reactorpoolen, installatie-ontwerpen of microfluidische systemen.

Toepassingsgebieden zijn onder meer de chemische industrie, waar reductiekanalen worden ingezet bij processen zoals hydrogenatie en de reductie van oxiden; in de metallurgie voor de redoxreductie van ertsen en prepare- of pelletizing-stappen; en in microfluïdische apparaten waar lab-on-a-chip-analyses reductiereacties in nauwe kanalen plaatsvinden met gecontroleerde menging en contacttijden. De kanalen variëren in materiaalkeuze (bijvoorbeeld roestvrij staal, keramiek of chemisch bestendige polymeren) en in geometrie, afhankelijk van de aard van de reducerende middelen en de vloeistofchemie.

Ontwerp- en operationele overwegingen omvatten onder meer de diameter, lengte en w напрям van het kanaal die residëntietijd en menging bepalen; de drukval; en de compatibiliteit met reducerende reagentia om corrosie te voorkomen. Daarnaast spelen factoren als vulling- of verstoppingsgevoeligheid, reinigbaarheid en schaalbaarheid een rol bij de implementatie. Veiligheidsaspecten zijn vooral relevant bij gebruik van gassen zoals waterstof of koolmonoxide, en bij de beheersing van warmte en byproducten tijdens reductieprocessen.

Zie ook: redoxreacties, reactorontwerp, microfluïdica, hydrogenatie.