Propertiesbestanden

Propertiesbestanden zijn platte tekstbestanden die configuratiegegevens of vertaalteksten opslaan als sleutel-waardeparen. Een regel bevat meestal een sleutel, gevolgd door een scheidingsteken zoals '=' of ':' en vervolgens de waarde. Regels die beginnen met een # of ! zijn opmerkingen. Lege regels worden genegeerd. Sleutels kunnen bestaan uit letters, cijfers en koppelteken; waarden kunnen expliciet tekens bevatten of op meerdere regels worden voortgezet met een trailing backslash. Unicode-tekens kunnen met escapes (\uXXXX) worden weergegeven, vooral in oudere Java-omgevingen. Oorspronkelijk gebruikten deze bestanden ISO-8859-1-encodering; omgezet naar UTF-8 of met escapes is gangbaar in moderne projecten.

Toepassing en context: propertiesbestanden dienen vaak als configuratiebron voor applicaties of als vertaalbestand voor internationalisatie (i18n). In de Java-wereld worden ze vaak geladen via java.util.Properties of via frameworks zoals Spring Boot met application.properties. Ze worden ook gebruikt om instellingen zoals database-URL’s, paden of API-eindpunten op te slaan.

Voordelen en beperkingen: ze zijn eenvoudig, menselijk leesbaar en breed ondersteund, en praktisch voor simpele configuraties. Nadelen zijn onder meer de platte structuur, gebrek aan native hiërarchie, kans op sleutelconflicten en beperkte ingebouwde validatie. Voor complexe configuratiemodellen zijn alternatieven of aanvullingen vaak handiger.

Beveiliging en onderhoud: vermijd het opnemen van gevoelige geheimen in plaintext bestanden; gebruik omgevingsvariabelen, geheimenbeheer of encryptie waar mogelijk. Bestanden worden vaak in versiebeheer opgenomen maar moeten zorgvuldig worden royalty-free beheerd.

Alternatieven en gerelateerde formats: YAML, JSON en XML bieden meer hiërarchie en structuurtellingen. YAML is populair voor menselijke leesbaarheid, terwijl JSON/XML vaak in web-API-omgevingen voorkomt.