internationalisatie

Internationalisatie is het proces waarbij een product, dienst of organisatie zodanig wordt ontworpen en voorbereid dat het zonder grote aanpassingen in meerdere talen en regio’s kan worden gebruikt. In de praktijk onderscheidt men internationalisatie en lokalisatie: internationalisatie (i18n) verwijst naar de voorbereidende engineering en structuur van content, terwijl lokalisatie (l10n) het daadwerkelijk aanpassen aan een specifieke taal, cultuur en regio betreft.

Belangrijke concepten: ontwerpkeuzes zoals volledige Unicode-ondersteuning, locale- en cultuurgevoelige formatering van data (datum, tijd, getallen, valuta), en ondersteuning voor verschillende tekstrichtingen en meervoudsvormen. Het gebruik van taal- en landcodes (bijv. ISO 639, ISO 3166) en referentiedata zoals CLDR en ICU vergemakkelijkt consistentie. Tekstbronnen worden doorgaans gescheiden van de code en beheerd via resource bundles of vertaalbestanden.

Toepassingsgebieden omvatten software, websites, mobiele apps en documentatie. Het internationalisatieproces omvat doorgaans planning en scopebepaling, het extraheren van vertaalbare teksten, ontwikkeling van locale-agnostische interfaces, vertaling en lokalisatie, gevolgd door linguïstische en functionele tests en regelmatige updates (continue lokalisatie).

Uitdagingen zijn onder meer kosten, kwaliteit en consistentie van vertalingen, culturele aanpassingen, juridische en privacy-eisen, en toegankelijkheidsnormen. Een goed uitgevoerde internationalisatie vergroot de mondiale bereikbaarheid, verbetert de gebruikerservaring en reduceert latere herontwerpen.