Plasmabladlassen

Plasmabladlassen, ook wel plasmabladlassen genoemd, is een lasproces waarbij een plasma-boog wordt gebruikt om platen met elkaar te verbinden. Het behoort tot de familie van plasma-arc lassen en is vooral toegepast op dunne tot middelzware plaatdikte. De techniek wordt vaak ingezet voor nauwe toleranties en smalle warmte-impulse op plaatwerk.

Bij plasmabladlassen ontstaat een gefocuste plasma-boog tussen een elektrode en het werkstuk. Het plasma wordt geleid door een gasstroom, meestal argon of een argon-hydrogen mengsel, waardoor een geconcentreerde hitte-energie ontstaat. Het smeltbad kan autogeen zijn (zonder vulmateriaal) of met fillermateriaal, afhankelijk van het ontwerp van de lasnaad en de materiaaldikte. Het proces kan zowel handmatig als geautomatiseerd worden toegepast, en wordt vaak gecombineerd met nauwkeurig pass- en voegopzetten.

Toepassingen van plasmabladlassen liggen vooral in de automotive, de bouw en de maakindustrie waar dunne tot middelzware platen met hoge precisie moeten worden gelast. Geschikte materialen zijn onder meer staal, roestvrij staal en aluminium. Het proces wordt gebruikt voor butt‑ en overlaplassen en kan geautomatiseerd worden om inconsistenties in handmatig lassen te verminderen.

Voordelen van plasmabladlassen zijn onder meer een smalle warmte-affected zone, goed penetren en hoge lask speeds bij dunne platen. Nadelen zijn hogere investering in apparatuur en onderhoud, en de noodzaak van gespecialiseerde training voor operators. Daarnaast vereist het werkstuk schone, vlakke oppervlakken en goed passende fittingen om optimale laskwaliteit te bereiken.

Uitrusting omvat onder meer een plasma-vermogenbron, een plasma-toren, gasvoorziening en passende veiligheidsvoorzieningen. Veiligheidsmaatregelen richten zich op lasrook, straling en werkzaamheden rondom het hete smeltbad.