Plantstructuur

Plantstructuur verwijst naar de morfologie en anatomie van planten: hoe planten zijn opgebouwd uit organen, weefsels en cellen die samenwerken om te groeien, te voeden en zich voort te planten. Bij vaatplanten bestaat de structuur uit twee hoofdonderdelen: het wortelstelsel en het bovengronds stengel-bladstelsel. Het wortelstelsel verankert de plant en neemt water en mineralen op via wortelharen. Het stengel-bladstelsel biedt ondersteuning en transport; water en mineralen worden door xyleem omhoog getransporteerd, terwijl floëem suikers en andere organische stoffen door de plant vervoert. Bladeren leveren de belangrijkste fotosynthese.

Interne weefsels kunnen worden onderverdeeld in drie hoofdtypes: dermale, grond- en vaatweefsels. Dermale weefsels vormen een beschermende laag (epidermis met cuticula). Grondweefsels bestaan uit parenchym, kollenchym en sclerenchym en vervullen opslag en ondersteuning. Vaatweefsels omvatten xyleem en floëem: xyleem transporteert water en opgeloste mineralen, floëem transporteert suikers van de productiefabrieken naar groei- en opslagplaatsen.

Plantgroei wordt geregeld door meristemen. Apicale meristemen aan de wortelpunt en aan het uiteinde van stengels zorgen voor lengtegroeïe, terwijl cambium (lateral meristeem) secundaire groei bij houtachtige planten mogelijk maakt, waardoor hout en bast ontstaan.

Variatie in plantstructuur weerspiegelt ecologie en functie, zoals klimplanten, opslagvaten bij succulenten of verdikking bij bomen. Het begrip plantstructuur ondersteunt zowel basisbiologie als agrarische toepassingen.